Gewoon meepraten

Over analyse gesproken, dat deed ik ook aan de hand van en tijdens gesprekken. Of het nu over bedrijfsprocessen ging of tijdens sollicitaties. Als ik mensen op onwaarheden betrapte, onderbrak ik hen niet met de waarheid. Ik liet ze uitspreken en stelde aanvullende vragen. Oké, het is misschien wat gemeen van me, maar die ander begon. Haha! Nee, ik probeerde te achterhalen of het echt een leugen was of een misverstand. Iemand kan toch verkeerd geïnformeerd of niet goed ingewerkt zijn? Het kwam geregeld voor, dat een medewerker enkel deed wat zijn voorganger hem had geleerd. Ik dacht dan wat oneerbiedig : de ene aap heeft de ander iets geleerd. Een gedachte waar een onderdeel van een cursus die ik ooit gevolg heb in voorkwam over het gedrag van (na)apen. Ook op hoger niveau. Dan gingen managers dezelfde houding aannemen als de directeur. Vond ik altijd wel interessant te zien.
Alvorens dergelijke interviews in te gaan, had ik uiteraard mijn huiswerk gedaan. Al hing ik tijdens de gesprekken wel de leek uit. Dat is iets wat ik vaak doe, om te voorkomen dat ik een wandelende vraagbak zou worden. Van iets zelf uitzoeken leer je het meest. Dat is niet alleen mijn ervaring, maar ook mijn houding ten opzichte van anderen.