Van afkijken leer je niets. Dat is mijn persoonlijke ervaring. 😅 Dus besloot ik toch maar zelf te gaan leren. Vaak leerde ik voor het moment. De aldus geleerde stof was zeer beperkt houdbaar in mijn koppie. Andere leerstof kenden een langere bewaartijd tot zelf in het oneindige. De laatste leerstof ging vaak gepaard met een bepaalde ervaring. Meestal een minder leuke tot zelfs nare. Dan werd bepaalde kennis er letterlijk bij me ingestampt. Zoals mijn rechterhand leren gebruiken en dat ik moet luisteren en doen wat er gezegd is. Dat niet alle moeders goed kunnen fietsen (samen gevallen) en dat ik moet opletten als ik op straat speel (aangereden door een fietser - gat in mijn hoofd), horen daar ook bij.
Ik ben nooit zo'n spieker geweest op school. Dat komt ook, omdat ik niet de juiste klasgenoten daarvoor in mijn buurt had zitten. 😅
Er wordt tijdens de theorie-examens voor het behalen van een rijbewijs ook gespiekt. Zij het in een moderne vorm. Met behulp van de telefoon en de bekende oortjes. Het lijkt mij een kwestie van een stoorzender in zo'n lokaal plaatsen, om dit verschijnsel tegen te gaan. De techniek staat immers voor niets. We zijn al geregeld verkeersdeelnemers tegengekomen, die niet eens op de hoogte zijn van de basisregelgeving in het verkeer. Nu weet ik hoe dat komt. Van voorzeggen leer je immers ook niets. Die manier van scoren / slagen zal niet alleen beperkt blijven tot het rijexamen. Het manifesteert zich ook in het dagelijks verkeer. Met de algemene kennis is het trouwens ook bar slecht gesteld.
Ander blogs en websites
▼