Toen ik vanwege een stille reorganisatie op straat kwam te staan, heb ik overwogen qua werk iets heel anders te gaan doen. Ik was de IT wereld zat vanwege de cowboy sfeer en ik voelde me ontevreden. Was het soms een midlife crisis? In die periode mocht ik niet meer op de zaak komen, wat ik als erg vervelend ervoer. Er was immers geen enkele sprake van ruzie of zo. Ik ben toen voor mezelf begonnen, om in elk geval het inkomen veilig te stellen. Ik stond nog op de loonlijst van mijn werkgever en werd nog maandelijks betaald. Daarnaast ben ik als freelancer gaan werken. Dat deed ik al bijna een half jaar, toen mijn ontslag voor de rechter kwam. Je ziet het, ik ben niet gekke Gerrit. Samen met mijn ontslagvergoeding (rechtszaak gewonnen), hadden wij dus verder niet te klagen.
In die periode leerde ik, dat in onze omgeving vraag was naar Aziatisch eten. Ik overwoog toen kleinschalig een afhaalpunt te beginnen voor Indische gerechten. Natuurlijk had ik een grondig onderzoek gedaan en op grond daarvan een concept ontwikkeld. Leuk om zoiets zakelijks eens voor mezelf te doen. De bedoeling was om met een paar klanten te beginnen. Ze moesten voor 12.00 uur een bestelling plaatsen, om hem dezelfde dag vanaf 17.00 uur te kunnen komen afhalen. Het koken zou ik thuis doen. Ik had een kleine menulijst opgesteld, met (naast de witte rijst) vier gerechten naar keuze. Ik was al zover, dat ik de plastic bakjes en een rol inpakpapier al in huis had gehaald Uiteindelijk heb ik er van afgezien. Het project dat ik op dat moment deed in de Groensector beviel mij erg goed. Het deed mij de ellende van mijn laatste werkgever en mijn afhaaladresje weer snel vergeten.
