Wat een eikel!

Als jullie dit lezen, zijn wij weer aan het verhuizen. Handig, die berichten in de wachtrij.
Inmiddels begint het duidelijk te worden, waarom er in China zoveel activiteiten zijn op medisch gebied. Het door hen met Amerika ontwikkelde virus slaat daar meedogenloos toe. Karma noem ik het maar, al zijn uiteraard ook daar de burgers slachtoffers van de politiek.
We hebben een rustige Eerste Kerstdag gekend. Even bijkomen van een zeer drukke week met veel fysieke inspanningen. Tweede Kerstdag kwamen 's middags onze jongste zoon en zijn partner op bezoek. Ze gingen een 3-gangen Kerstdiner voor ons maken. Dus werden wij verwend.
Het leverde weliswaar een meer dan gebruikelijke vaat op, maar dat was de gezelligheid en het genot van het diner meer dan waard. Trouwens, zo'n vaat is ook zo weer weggewerkt. Met de handen! Een kwestie van gestructureerd en planmatig aanpakken.
Ik las tot mijn schrik, dat Rutte gezegd heeft, dat de oorlog in Oekraïne "onze oorlog" is. Wat een eikel! Ik ga er vanuit, dat ie met 'we' de dames en heren van zijn kabinet en partijgenoten bedoelt. Het is zeker niet mijn oorlog. Rutte geeft daarmee trouwens ook aan, dat hij niets gedaan heeft om een oorlog, die al in 2014 begon, te voorkomen. Hij heeft hem middels de EU aangewakkerd. Ik zie hem nog zo quasi trots staan na het ondertekenen van het verdrag van Minsk. Maar toen Oekraïne zich daar niet aan hield, hield de notoire leugenaar zijn grote mond dicht. Ergo : de malaise waarin Nederland verkeert is volledig toe te schrijven aan de regerende partijen en hun vazallen.