Het is een vreemde zaak, wanneer een ouder of ouders hun kinderen de toegang tot de woning weigeren. Niet vanwege wangedrag van de kids, maar vanwege de ouders zelf. Want wie zijn eigen kinderen zo de toegang tot de woning, wat een veilig en warm nest zou moeten zijn, ontzegt is wat mij betreft totaal verkeerd bezig. Die ouders willen bijvoorbeeld alleen zijn met hun visite of willen iets doen waar ze liever geen pottenkijkers (mag dit woord nog? en/of kleine oortjes bij in de buurt hebben. De kids moeten dan zelf maar uitzoeken waar ze de nacht kunnen doorbrengen, want zelfs dat wordt niet voor hen geregeld. Daar sta je dan als jonge tiener of zelfs nog jonger. Ouders die dat doen zijn geen ouders. Dat zijn voor mij ook egoïsten.
Als het inderdaad zo is, dat ouders liever zonder kinderen iets willen doen, doe het dan niet thuis. Ga zelf ergens anders je ding doen. Maar ontzeg kinderen nooit de toegang tot hun eigen woning. Het geeft ze een naar gevoel. Een gevoel letterlijk en figuurlijk buitengesloten te worden.