Het houdt niet op

Na de middagwandeling, op weg naar huis, was het weer raak (zucht). Vanuit een tuin kwam een mij bekend hondje keffend en grommend op de aangelijnde Fenna afgerend. We kennen dat mormel al een tijdje. Het valt aangelijnd altijd erg fel uit naar Fenna, terwijl Fenna totaal geen aandacht besteed aan de schreeuwlelijk. Zijn baasje schreeuwt ook, maar harder. Maar echt helpen doet het natuurlijk niet. De laatste keer liep iemand met datzelfde hondje en nog zo'n klein mormel. Toen viel die ene weer uit. Omdat ze beide aangelijnd waren bleven ze op afstand. Met gevolg dat ze met elkaar slaags raakten. De begeleider beperkte zich ook tot veel schreeuwen. Ook met weinig soelaas. 
Dit keer vierde ik de riem om Fenna wat vrijheid te geven om te kunnen reageren. Dat werkte prima. Het mormel werd door Fenna tegen de grond gewerkt en dat ging me daar janken en piepen!
De eigenaresse kwam naar buiten, terwijl ik Fenna zei te stoppen. Het mormel strompelde nog steeds jankend naar zijn baas. Die vroeg niet hoe het met Fenna was maar zei alleen tegen mij : "Het is goed hoor, loop maar door." Omdat Fenna niets mankeerde deed ik dat maar. Intussen bleef dat hondje janken. Zou ie een volgende keer weer zo doen? Het is hier echt bar en boos wat loslopende honden betreft. Net eerder was het een bouvier. Maar die zwarte krullenkop stond merkbaar onder appel (baas zei dat ie moest blijven) en liet ons rustig voorbijlopen. Zo kan het ook.