Gemeende excuses

De paus heeft de inheemse bevolking van Canada namens de RK kerk excuses aangeboden voor de manier waarop de kerk met hen in het algemeen en hun kinderen in het bijzonder is omgegaan. Het roven en onder mishandeling bekeren van de kinderen kan wat mij betreft als een misdaad tegen de menselijkheid beschouwd worden. Een soort van oorlogsmisdaad in vredestijd. De paus kreeg na afloop een Indiaanse hoofdtooi op zijn hoofd gedrukt. Het zal allemaal wel. Ik heb er (natuurlijk) zo mijn bedenkingen bij.
Ten eerste vind ik het vreemd, dat iemand in zo'n situatie van een papier zijn excuses aanbiedt. Ik zie dat liever vanuit iemands hart komen en niet van een A4 tje dat door anderen beschreven is. Ik vond de paus ook lekker comfortabel in zijn stoel zitten, toen hij zijn excuses voorlas. De paus had wat dat betreft op zijn beurt net zoals al die duizenden kinderen op de knieën gemoeten. Zo oud en stram als ie is. Als teken van nederigheid, diepe schaamte en spijt. Net zoals de Indiaanse kinderen dat moesten doen voor zijn kerk. Kijk, dan was het hele ritueel wat mij betreft meer overeengekomen met het veroorzaakte leed en hadden ze de uitstraling van gemeende excuses gekregen. Verontschuldigingen vanuit het hart met de nodige empathie. Niet vanaf een papier voorgelezen vanuit een comfortabele stoel. Als hij op mijn manier zijn excuses aangeboden had, dan had een native hem na afloop weer overeind mogen helpen. Als symbolisch gebaar van vergiffenis van de kant van de slachtoffers. Een hoofdtooi verdient deze paus niet. Wel een draai om de oren. Wegens wangedrag ten opzichte van de slachtoffers / nabestaanden.