Omwille van de productiviteit werd de koffie geserveerd door de koffiejuf. Ze kwam met een kar de afdeling op. Op die kar stonden een tank met koffie en een met thee of heet water, kopjes en schotels, lepeltjes, een pot met suiker en een fles koffiemelk. Terwijl het personeel doorwerkte, werd de koffie geserveerd. Een halfuur of driekwartier later kwam ze nog eens langs. Voor het tweede kopje. 's Middags kwam ze maar één keer langs. Voor de thee. Ik herinner me nog mijn eerste baan. Daar werd mij gevraagd of ik links- of rechtshandig ben. Dat was om vast te stellen waar het kopje op het bureau geplaatst moest worden. Toen ik rechts zei, werd het kopje links geplaatst. Zo kon ik blijven schrijven en de rekenmachine bedienen als ik de koffie of thee dronk. Leve de productiviteit!
Maar de juf werd te duur. Een automaat was veel goedkoper. Alleen moest het personeel dan op pad. Met alle gevolgen van dien. Zoals gesprekjes houden bij de automaat of onderweg en meerdere bekers per dag tappen dan ze voorheen van de koffiejuf kregen. Die gesprekjes kwamen ook bij het kopieerapparaat. Dus of het allemaal zo slim was voor wat betreft de kosten en/of de productiviteit, ik betwijfel het. De rookpauzes hebben ook een negatief effect. Zelf merkte ik dat bepaalde medewerkers plots veel vaker rookten.
Tegenwoordig zie ik mensen die tijdens hun werk continu met hun smartphone bezig zijn. Gelukkig doen mijn tandarts en mondhygiëniste dat niet. Sommige artsen wel, maar die doen het volgens mij via hun pc of laptop. Terwijl de patiënt zit te wachten op een antwoord.