Te weinig ouders

 De media koppen enigszins paniekerig als zouden er te weinig opvangmogelijkheden voor kinderen zijn. Voor deze opa is kinderopvang een soort van desinteresse en/of egoïsme van de kant van de ouders. Er zijn volgens mij veel te weinig echte ouders. Mensen die niet alleen een kinderwens hebben, maar na de geboorte er ook voor hun gewenste kinderen zijn. Maar nee, men wil wel kinderen, maar werken is leuker dan opvoeden en zorgen voor. De overheid ondersteunt dat koekoek gedrag met subsidies.
Ik weet best wel dat er ook situaties zijn waarin beide ouders moeten werken. Die in de financiële problemen geraakt zijn. Ze moeten wel, anders komen ze niet rond. Maar als ik die situatie van werkende ouders ook anders bekijk, vind ik dat je ook kunt kiezen voor een lager egoïsme en/of leven op een wat lager kostenniveau. Dus geen dure woning kopen met een hypotheek gebaseerd op twee inkomens. Of helemaal geen woning kopen, maar huren. Ik krijg steeds meer de indruk dat mensen leven om te werken. De verschuiving van de pensioenleeftijd verergert dat. Nog even en men heeft twee of drie banen om rond te komen. Want als er zoveel geld is, wordt de vraag enkel groter.
Gelukkig zijn er nog veel oma's en opa's. Al krijgen zij geen geld voor de opvang. Dat geld mag alleen gegeven worden aan een erkende kinderopvang.
Volgens mw. Christine Lagarde zijn wij ouderen het onkruid in haar tuin met geldbomen die Economie heet. De tijd waarin ouderen gerespecteerd werden vanwege hun inzet en wijsheid is voorbij. Misschien moeten we eens een jaar lang ons vrijwilligerswerk gaan staken.