Gisteren aten we elk een loempia. Als avondmaaltijd. Het was zo'n Chinees exemplaar. Heerlijk! Die loempia's waren een soort van vergoeding voor de avond ervoor. Toen wilden we ook beiden een loempia eten. Maar dat diepvries duo kwam bij de Jumbo vandaan. Toen we die gefrituurd hadden en ze opensneden, zagen we een soort van licht bruine pulp als vulling. Het smaakte nergens naar. Eerder naar 'niet lekker' dan naar niets. Bah! Is het nou echt zo moeilijk om een wat fatsoenlijke vulling te maken? Elk willekeurige Indo doet het beter. Zelfs met gebruik van een kant en klare boemboe. Of koop een Chinees om voor het recept.
De Jumbo loempia's waren typisch Hollands (nee, niet Nederlands). Hollanders zijn gewend hun eten met een flinke lepel jus te prakken en vervolgens met de ellenbogen op tafel de prak verveeld smakkend weg te werken. Tja, dan is zo'n loempia van de Jumbo wel te pruimen. Maar goed,
geen loempia's van de Jumbo meer. Zelf maken is het beste (foto's). En toch zijn die van de Chinees qua smaak niet te verslaan. De allerlekkerste loempia's waren die van meneer Fu in Leiden. Op de markt achter de V&D. Maar ja, die man is met zijn kraam en andere kooplui toen afgekocht, om plaats te maken voor een berg studentenfietsen. 't Is maar net wat je als gemeente Leiden belangrijk vindt. Fu heeft weliswaar nog een winkeltje in de Haarlemmerstraat, maar dat wordt gerund door de jongere generatie. Maar wij vonden die loempia's net weer anders smaken. Misschien lag het aan de locatie.
