Wat een weertje zeg! Als eerste heb ik de luiken van de bus maar opengezet. Samen met het rooster in de ruit van het portier zorgen ze voor een goede ventilatie. Daarna heb ik de portiersloten geolied. Ze gingen wat stroef als ik met de sleutel de boel wilde opendraaien. Daarvoor heb ik niet sec even wat grafiet in het slot gespoten. Nee, zo eenvoudig is het niet. Ik heb de binnenbekleding van de portieren gedeeltelijk losgemaakt om goed bij het slotmechanisme te kunnen komen. Met een spiegel kon ik precies zien, waar de onderdelen van het mechanisme tegen elkaar schuurden. Daar heb ik wat WD40 opgespoten. Het is niet alleen het slot zelf, maar ook de
hendels binnen en buiten en de bekende knop om de deur van binnen af te sluiten, die deel uitmaken van het hele mechanisme. Vandaar het 'sloopwerk'. Maar met goed resultaat; de sloten zijn weer soepel.
Na de koffiepauze ben ik wat onkruid gaan wieden op het pleintje. Vorige week heeft men de bolacacia's gesnoeid. Het ongewenst groen is nu nog niet veel en dat wil ik zo houden. Dan ben ik in een halfuurtje klaar. De kids van de vluchtelingen hebben met krijt gespeeld. Leuk op de grond, maar niet op de banken. Daar krijg je dat spul op je kleding. Maar ja, weten zij veel? Ze beseffen nog niet dat wij niet bij hen, maar zij bij ons in het krijt staan. 😉
