Met het broedseizoen voor de deur besloot ik een vogelhuisje wat op te knappen. Veel hoefde ik er niet aan te doen. Omdat het huisje al jaren genegeerd wordt door met name de familie koolmees, besloot ik er iets aan te doen.
Wij hebben dat huisje ooit gekregen. Het is een leuk model met schuin dakje. De voorzijde kan
eenvoudig opengeklapt worden. Zo kan de binnenruimte gemakkelijk schoongemaakt worden na het broedseizoen. Tenminste, als de hele familie koolmees niet meer terugkomt. Leuk om iets te zien wat een ander bedacht en gemaakt heeft. Het brengt vaak nieuwe ideeën voor mij met zich mee. De diameter van de toegang vond ik van meet af
aan erg klein. Hij zou meer geschikt zijn voor de nog kleinere vogelsoorten dan de koolmees. Omdat geen van de belangstellende vogels er een timmerman bijgehaald heeft (voor de vogels heet ie meneer specht), heb het gat zelf maar met een decoupeerzaag (met zeer smal zaagje) wat groter gemaakt. En ik heb een stokje onder de opening gestoken. Overigens kreeg ik een keer commentaar tijdens het bouwen van zo'n huisje. Van een zelfbenoemde vogelkenner kreeg ik te horen, dat mijn vogelhuisjes nooit bevolkt zouden worden, vanwege de manier waarop ik die gemaakt heb. Gelukkig denken onze gevederde vriendjes en vriendinnetjes zelf daar heel anders over. Ze maken weldegelijk gebruik van dat stokje en de opening en het formaat van de huisjes die ik gemaakt heb vinden zij oké. Het zijn nu eenmaal geen zeurpieten zoals veel mensen, maar vrolijk fluitende en tjilpende wezens.
