Het overlijden van mij bekende personen, artiesten, van mijn generatie doet mij beseffen, dat ook ik al van een gevorderde leeftijd ben. Maar die gedachte verontrust mij niet zozeer, hoor. Susan Jacks was van mijn leeftijd. Dat maakt het dat haar overlijden mij wat meer raakt. Dat geldt ook voor andere leeftijdgenoten die overleden zijn, zoals klasgenoten. Als kind dacht ik nog niet zo lang geleden (zo voelt het), dat alleen oude mensen dood gaan. Nu ben ik zelf bijna oud. Ik ben niet bang voor de dood. Maar dat sterven hè.