Het wordt alsmaar erger. Als mensen andermans mening niet respecteren, uiten ze bedreigingen. Heel soms is er ook fysiek geweld. Zelfs in onze volksvertegenwoordiging komt het voor. Triest, maar waar.
Als iemand zegt dat ie mij in elkaar zal slaan, is dat een regelrechte bedreiging. Als ie dreigt mij voor de rechter of desnoods een tribunaal te slepen, beschouw ik dat als een al dan niet terechte waarschuwing.
Er zijn ook andere bedreigingen. Die worden heel subtiel gebracht. Zoals bijvoorbeeld die van vrijheidsberoving. Door heel geleidelijk vrijheden in te perken. Of zoals het geleidelijk afbreken van de democratie. Of een buitenlandse politiek, die uiteindelijk tot een oorlog leidt. Om daar vervolgens 'onze' militairen naar te sturen of anderszins militaire hulp te verlenen. Zo worden landgenoten tot vijanden gemaakt. Stapje voor stapje gebeurt dat. Stapje voor stapje neemt de (be)dreiging toe. Omdat het in stapjes gebeurt, hoor ik daar weinig over. Het zijn immers maar stapjes. Maar al die stapjes vormen wel stuk voor stuk een bedreiging. Wat dat betreft is het net zoals het in elkaar zetten van een vuurwapen. Daar is per te monteren onderdeel niets mis mee. Totdat het in elkaar gezet is en ermee geschoten wordt. Zoals tijdens een bruiloft....
Ander blogs en websites
▼