Vanmorgen heb ik de vuilgrijper maar weer gepakt. Tijdens de wandelingen met Fenna zag ik na de dagen van stormen op bepaalde plekken veel zwerfafval liggen. Het lag meestal bijeen tegen groen (nu nog bruin) gedrukt. Uit een perk haalde ik zo een zak vol rommel. De route die ik loop eindigt bij de ondergrondse container. Dat betekent dat ik vooraf bepaal hoe ik ga lopen. Er was nog even een leermoment (hoop ik) voor een automobilist. Hij was net in zijn auto gestapt, toen ik al grijpend rond zijn auto afval oppikte. Leeg blikje, leeg sigarettendoosje, halfvol flesje en wat klein spul. Ik keek meneer nog even aan en knikte als groet met mijn hoofd. Hopelijk voelt ie zich betrapt en houdt hij het in het parkeervak schoner. Al weet ik dat niet zeker, want in zijn auto is het ook een bende.
In een andere groenstrook die bruin ziet lagen een partij plastic bloempotjes. Die zijn uit een mij bekende tuin gewaaid. Omdat de bewoner geen zin heeft zijn rommel op te ruimen, heb ik ze niet in zijn tuin gelegd maar weggegooid. Men verwacht nog een storm, vandaar.
Vandaag wordt het plastic opgehaald. De kliko's staan bij ons op een bepaalde volgorde. De bak die aan de beurt is om geleegd te worden, staat zodoende altijd vooraan. De PMD bak komt na leging weer achteraan te staan. Het is een geheugensteuntje voor mij. Ik hoef dan niet te onthouden welke kliko aan de straat gezet moet worden.
Ik mag dan zo bezig zijn met het milieu,
de ministers in de EU doen dat anders. Zij wel, wij dus niet.
