Eerste Kerstdag 2021

Het waaide uit het oosten, de koude wind sneed door mijn broek. Ik ben me thuis gaan troosten met warme koffie en een koek. Niet eerder was het zo stil buiten, op deze Eerste Kerstdag. En toch was het al bijna 9 uur, dat ik alleen met Fenna was.

Ik ben net klaar met het schoonmaken van de frituurpan. Als ik eraan denk, dan vind ik het niet bepaald een leuke uitdaging. Maar als het zover is, dan ga ik goed los. Ik demonteer alle lossen delen. Op het element na. Net onder de randen van de handvatten zit namelijk ook vaak frituurolie. Die laagjes verwijder ik met een speciaal mesje, dat we gebruiken om verfspatten van glas te schrapen. Het verwarmingselement schoonmaken vind ik nog het lastigste van de hele klus. En ik ben er telkens weer niet tevreden over.
De oude olie heb ik in de tank van de bus gegooid. Vanwege duurzaamheid. Nee hoor, gekheid. Die olie gaat terug naar de supermarkt. Uiteindelijk komt ie wel weer in de tank van de bus, maar dan als blauwe of groene diesel. Er zijn veel video's op YouTube (natuurlijk) waarin men laat zien hoe de oude olie geschikt gemakt wordt voor een dieselmotor. Misschien een keer leuk om te doen. Daarna door een stad rijden, zodat iedereen daar de lucht van kroketten en/of frieten kan ruiken. Misschien ook een manier om mensen naar de snackbar te krijgen. Hoewel, misschien is het ook weer geen goed idee vanwege de toenemende obesitas patiënten.
Ik moet plots denken aan een bewering van een arts. Die klaagde dat er te veel mensen op een maagverkleining wachtten. Vanwege de pandemie. Hij had het niet over veel corona gevallen. Ik vind het opvallend dat mensen met obesitas vanwege hun (vaak ongebreidelde) eetlust geen en gezonde niet-gevaccineerden wel als mogelijke boosdoeners worden nagewezen als het ziekenhuisopnames / bezette bedden betreft. Maar ja, dat geldt ook voor rokers (kanker), alcoholisten (ongevallen, deliriums etc.) en meer van die ongezonde keuzes van mensen.
Hoe dan ook, gelukkig is onze frituurpan is weer schoon.