O ja, ik ben ook gek op spruitjes. Ook op de bittere uiteinden van de witlof, trouwens. Het zal komen vanwege het feit dat mijn moeder ons alles liet proeven / eten. Ook als de eerste hap tot kokhalzen leidde. Soms zat ik tot na zeven uur 's avonds aan tafel. En ach, alles went. Ik ben op latere leeftijd veel voedsel alsnog gaan waarderen. Niet alleen vanwege mijn opvoeding. Ook vanwege mijn militaire dienst. Na een dag vol oefeningen wilde ik goede kost voorgeschoteld krijgen en at ik dus alles wat er uit de keuken kwam. Van de totaal uitgekookte andijvie tot de slappe spruiten toe. Tijdens langdurige veldoefeningen kwam dat gemakkelijke eetgedrag ook goed van pas.
Spruitjes dus. Ik wil ze een keer gaan variëren door er gesneden wortel aan toe te voegen. Die geven een wat zoetere smaak. Ik overweeg dan een stamppot*) te maken, waar ik dan na het stampen van de aardappels met de spuitjes als laatste de gesneden (en gekookte) wortel doorheen meng. Ik ben benieuwd hoe dat zal smaken.
Vandaag eerst maar wat restjes opmaken. Natte hutspot en nasi goreng met tjap tjoy. Wat een (heerlijke) combinatie!
*) ik maak meestal eerst een puree en voeg dan pas de groente(n) erbij om ze vervolgens te stampen of er doorheen te roeren.