Vanwege ruimte gebrek, de eerste woning was vrij klein, besloten we op zoek te gaan naar een andere woning. Die vonden we hemelsbreed nog geen 200 meter verderop. Het betrof een drive-in woning met garage en grote tuinkamer op de begane grond. Vanaf het balkon keken we zo het straatje van onze verkochte woning in. Gevolg was dat onze poes vaak daarnaar terugging. De drive-in woning was zo goed als af. We hoefden dit keer alleen wat schoonmaakwerk te doen en te witten en behangen. Het aankopen verliep wat moeizaam, omdat de makelaar ons niet wilde helpen. We kregen van zijn secretaresse te horen, dat hij er vanuit ging dat we geen geld voor zo'n huis zouden hebben. Via een andere makelaardij lukte het wel. Wij alsnog blij. De buren niet, want die vonden dat het niveau in de buurt omlaag gegaan was. Het werd ons even aan de deur medegedeeld. Pas toen begrepen we waarom men vond, dat we 'op stand' gingen wonen. Ja, ja.
Oké er stonden links en rechts dure luxe auto's voor de deur en daar paste onze Nissan Prairie niet zo goed bij. Vond men. In die periode werkte ik als zelfstandige (freelance). Er waren toen vaker negatieve opmerkingen over onze oude Nissan; "waarom koop je geen BMW of zo?"
Het enige wat ik aan het huis (bj 1973) gedaan heb, afgezien van het gewone onderhoud zoals schilderen, was een vaste trap maken vanaf het balkon naar de achtertuin.
Voor het schilderwerk huurde ik via een buurman een hoogwerker / bakkie. Dat maakte het onderhoud op hoogte erg gemakkelijk. Al was ik wel van plan om op termijn het houtwerk te vervangen door kunststof rabatdelen en trespa boeiboorden. Ik heb ook overwogen het dak met groen te laten bekleden. De kennis daarover deed ik op tijdens mijn opdrachten voor een paar groenbedrijven. Aan de voorzijde, achter het grote raam bevond zich de open keuken. Er naast, het kleinere raam van de bijkeuken. Het huis had 4 slaapkamers, een forse huiskamer met enorme ramen en een balkon. Dit keer namen we al na zo'n drie jaar afscheid van dit huis. Het traplopen werd als lastig / zwaar ervaren vanwege lichamelijke ongemakken. Op dit adres werd voor de verhuizing nog onze derde zoon geboren.
We gingen midden jaren 90 op zoek naar een eengezinswoning.
