Vandaag hadden we een gluurder bij het raam. Zodra ie ons zag ging ie er vandoor. Maar even later was ie er weer. Het roodborstje, want dat was het, kwam telkens weer terug en keek vanaf de top van de voederpaal brutaal naar binnen. Het ging ook fluiten. Uit volle borst. Net een kanarie. Dan vloog ie weer weg om even later weer terug te keren. Al die tijd heeft het niets van het voer gegeten. Even overwoog ik wat rijst in het bakje te doen. Want wie weet is het een oude ziel met een Indische achtergrond. Maar dat heb ik maar niet gedaan. Zonde van de rijst. He tis me niet gelukt een foto te maken. Daarvoor was ie te schuw. Het beestje heeft het tot in de avond volgehouden. Het heeft geen enkele keer op het raam getikt. Dus we hebben het niet binnen gelaten.