Ik ben nog wat bezig met het voorbereiden van de kampeerbus op de komende winter. De standaard gordijnen en kussens bevinden zich nog in de bus. Maar ik twijfel nog vanwege het weer. Toen ik zo wat in de bus rommelde, kwam een autootje aanrijden. Ik zag een vrouw, die qua
zithouding bijna in het stuur kon bijten. Ze minderde vaart en begon zenuwachtig naar opzij, rechts van haar, te kijken. De parkeerstrook was afgezien van de bus leeg. En toen begon het : ze ging parkeren. En hoe! Het werd een aantal keren erin en eruit rijden. Je weet wel, met het stuur net de verkeerde kant opdraaiend. Je zou verwachten dat als linksom niet werkt, je rechtsom probeert. Niet dus. Ze deed alsof ze aan het fileparkeren was met een zeer grote en vooral brede auto. Raar, want het vak was groot en zoals gezegd, zo goed als leeg en het autootje was een formaat City bug. Ze had zo het vak in kunnen rijden. Heen en weer ging het nu en telkens verder van de stoeprand af. Op een gegeven moment was ze het zat. Ze stapte wat driftig uit, keek naar de situatie, gooide het portier dicht en beende naar de overkant. De dag met een lach beginnen is altijd goed. Voor mij in dit geval.