Paarden

Als kind ben ik ermee opgegroeid. Er waren toen nog paarden die wagens trokken. Zoals van de groenteman. Zondagochtend kwamen de koetsen getrokken door paarden. Kerkgangers van de Gereformeerde kerk tegenover ons huis. De koetsen en paarden werden bij Braat op de boerderij gestald. De gelovigen gingen te voet naar de kerk. Tegenover ons huis bevond zich het weiland van boer Braat. De boerderij stond aan de Hoofdstraat, waar later een viaduct gebouwd werd voor de A4.
Braat had zelf ook paarden. Ik gaf ze soms oud brood. Eerst niet met een vlakke hand. Maar na een halve beet van een paar grote gele paardentanden van Bles had ik mijn lesje geleerd.
Paarden. Het zijn bijzondere dieren. Als kind keek ik met respect en bewondering naar die grote beesten. En zij naar mij. Met dat ene grote oog. Ik vind het onvoorstelbaar dat men paarden mishandelt. Om die reden vind ik paarden inzetten bij rellen door de politie ook een vorm van dierenmishandeling. Paardensport heb ik ook niets mee. Gelukkig zijn er mensen die wel geven om paarden. Ik vind het ontroerend te zien hoe zo'n mishandeld dier weer op de been gebracht wordt.