Mijn oma was dus oorspronkelijk een Pasalima, een Molukse. Geboren in Amboina. Er waren veel momenten in mijn leven, waarop ik daaraan herinnerd werd. De meeste indruk maakte wat dat betreft op mij het afscheid van mijn broer Joop. Daar klonk plots een Moluks liedje in de zaal. Ik wist wel van mijn broer dat hij belangstelling had voor onze 'oosterse kant'. We spraken er niet echt veel over. Als hij iets zei, was het verpakt in een grap. Hij had trouwens ook platen gekocht van Gado Gado, Tante Lien en dergelijke. Ik herinner me veel opmerkingen van hem, waaruit ik die interesse kon opmaken. Hij was ook geïnteresseerd in oma's afkomst. Hij nam het een paar keer voor haar op, vanwege opa's gedrag. Niet dat hij tussen beiden kwam, maar door mij te vertellen hoe erg hij het soms vond voor oma. Ik herinner me nog dat wij in Leiden een keer van oma haar zware boodschappentas overnamen en haar naar de bushalte brachten. Opa liep een eind voor haar uit, met zijn handen op zijn rug. Mijn broer maakte mij daar toen op attent. Dat was geen leuk gezicht. Andere tijden, KNIL mentaliteit en meer van dat soort verzachtende redenen kwamen toen ter sprake. Mijn broer wist het toen al. We hebben Moluks bloed. Ik weet zeker dat hij er ook trots op was. Voor mijn broer. En oma.