Conceptueel denken

Het was een van de vele functie-eisen in mijn voormalig vakgebied. Collega's die dat niet konden, keken verbaasd als ik ergens op bezoek ging om als ontwerper ideeën op te doen. Het ging dan om een heel andere bedrijfstak.
Toen ik voor een brouwerij werkte hoefde ik niet per se naar een concurrent om daar rond te kijken naar een mogelijke oplossing van mijn vraagstuk. Dat was op zich al nauwelijks mogelijk, omdat het vaak om strategische informatie ging.
Dus ging ik bij een bank te rade en bij een leverancier van kopieerapparaten. Beide hadden niets met bier te maken. Maar ook zij hebben te maken met apparatuur op diverse locaties, die geregistreerd en beheerd wordt. Hun oplossingen (concepten) zouden ook ingezet kunnen worden voor het registreren en beheren van tapinstallaties van de brouwerij. Bij de bank betrof het concept het registreren en beheren van hard- en software inclusief netwerken en de registratie van problemen en oplossingen.
Als ik met een uitdaging bezig ben, denk ik nog steeds in concepten. Samen met wat creativiteit kom ik tot oplossingen. Als ik vanuit mijn conceptueel denken naar het coronabeleid en de daaruit voortvloeiende maatschappelijke ontwikkelingen kijk, dan kan ik me goed voorstellen, dat een aantal niet-gevaccineerden een Davidster dragen. Want zo is het in de jaren 30 immers ook begonnen; met latente discriminatie en ophitsen van het volk. De NSDAP is er dankzij de Duitse overheid en de media als piepklein antisemitisch partijtje heel groot door geworden. Met alle gevolgen van dien. Het eerste slachtoffer van elke oorlog is de waarheid. Ik laat me niet(s) opnaaien.