In een opwelling heb ik de heggenschaar weer tevoorschijn gehaald. Er wordt geklaagd over regen (natuurlijk) en ik dacht : "Ik ga die klagers even een helpende hand toesteken." Want als ik de heggenschaar ga gebruiken, wordt het meestal zonnig en warm weer. Als ik de auto gewassen heb, gaat het regenen. Die moderne activiteiten hebben blijkbaar de zon- en regendans vervangen.
Voor de vakantieperiode had ik al een deel van het groen gekortwiekt. Dit
keer de andere helft. Helaas beschik ik niet meer over dat fijne lange oranje verlengsnoer. Dus moest ik het doen met een kort wit draad. Ik zeg het maar gelijk : dat heb ik per ongeluk gesnoeid of wel vernield. Gewoontegetrouw had ik het stukje snoer over mijn schouder heen gelegd. Maar toen ik het wat aantrok om meer armslag met de schaar te krijgen, gleed het van mijn schouder op het blad van de schaar; pats!
In de huiskamer hoorde Sonja ook zo'n geluid uit de meterkast komen. De aardlekschakelaar doet het dus nog steeds. Ik kan nu ook weer zo'n oranje snoer kopen, want dat witte gooi ik weg. Een ander geluk bij dit ongeluk was, dat ik net klaar was met het snoeien. Het was ook een mooie gelegenheid om de snoeischaar wee rop te ruimen. Er wachtte mij nog een groen bolletje dat ik wilde scheren. Maar dat moet nog maar even wachten. En.... het is zonnig en nogal warm geworden op het pleintje.
