Het kaartje van het theezakje vroeg afgelopen zaterdag mij, wat ik van mijn ouders heb overgenomen. Daar moet ik dan wel even onderscheid maken tussen datgene wat ik met mijn geboorte heb meegekregen (karakter / genen) en wat mij aangeleerd is.
Ik herken veel trekken van mezelf bij mijn beide ouders. Mijn moeder was een sociaal betrokken iemand, terwijl mijn vader mij als een onverschillige eenling overkwam. Hij bezigde vaak ruwe (Marine) taal als ie tegen ons sprak. Misschien kan ik daarom incasseren en zowel in teamverband als solo goed functioneren. En indien nodig optreden. Het is maar net welke bron ik dan aanboor. Toen ik de eerste keer iemand hoorde zeggen : "Je lijkt je vader wel." deed mij dat goed. Ook al betrof het op dat moment wat negatief gedrag. Ik zag in de opmerking de positieve kant : "Hij is inderdaad mijn vader." Niet dat ik daar ooit aan getwijfeld heb, maar wellicht is er iets van zijn achtergrond bij mij blijven hangen. Mijn pa kreeg namelijk pas 5 jaar voor zijn overlijden te horen, dat hij een buitenechtelijk kind was. Mijn opa van zijn kant is dus niet mijn biologische opa, begreep ik toen. Toch heeft het niets veranderd aan mijn herinneringen aan mijn niet-bio opa. Ik weet niet beter.
Ik mag dan net als mijn moeder sociaal zijn, maar, zoals gezegd, ik kan ook hard zijn. Zoals mijn pa. Dat bleek vooral tijdens mijn loopbaan, waar in mijn stijl van leidinggeven twee keer geel is rood ook een rol speelde. Daaraan werd soms getwijfeld. Die indicatie was blijkbaar niet zo helder uit de psychologische testen te halen.
Mijn onverschilligheid en afstandelijkheid zijn ook gevoed tijdens mijn jonge jaren. Ik moest veel zelf uitzoeken en doen. Mijn creativiteit is daardoor flink gegroeid. Maar het gevolg was, dat ik op voorhand maar geen vragen stelde of om hulp vroeg. Ik ging zelf aan de slag en werd zelfstandig. Die afstandelijke benadering heeft mij wel geholpen in leidinggevende functies. Ik kon gemakkelijk afstand nemen van onderling dispuut van medewerkers. Dat mochten ze ook zelf uitzoeken. Het delegeren ging mij goed af. Ik vertrouwde de medewerkers ook. Zinloze kritiek en geleuter achter mijn rug om, deden mij weinig. Niet alleen vanwege mijn vermogen tot incasseren. Ook omdat ik vaak zelf beter wist.
Eerlijk gezegd ben ik best wel tevreden met de mix. Al vind ik het nog steeds lastig om bepaalde trekjes en ervaringen te veranderen. Of anders te doen. Ze zitten te diep ingesleten, dus laat ik het maar zo.