Na de deportatie van oma, is haar tuintje aan het verpauperen. Het ongewenst groen staat erg hoog en de planten groeien nogal ongecontroleerd. Met gevolg dat ze over de grond kruipen en de toegang naar de voordeur blokkeren. Sinds er een asielzoeker woont gebeurt er wel wat in de achtertuin. We hebben jaren lang de tuintjes voor oma onderhouden. De nieuwe bewoner schijnt een jongeman uit Syrië en behoorlijk mensenschuw te zijn. Anderen zeggen dat ie super-verlegen is. Hij schijnt een gezin te hebben, maar dat woont nog in Syrië. Zonde van zo'n woning. Hij had beter in het AZC kunnen blijven en de woning aan een gezin(netje) laten toewijzen.
Vreemd genoeg weet hij niet dat hier nog twee Syrische gezinnen wonen. Hij spreekt enkel Arabisch en leeft nogal geïsoleerd. De gordijnen zijn bijna altijd gesloten.
Er zijn hier meer tuintjes aan het verpauperen. Die behoren toe aan Nederlanders. Ze doen zeer weinig aan het onderhoud. De een heeft er geen zin in, terwijl de ander het met opzet laat verpauperen. "Om de buurt te pesten", zegt ie. Dat doet ie sinds hij een keer mot gemaakt heeft met een van hen. Iemand heeft zich al bij de woningbouw beklaagd. Vooral het ongewenst groen (paardenbloemen) zaait flink uit.
