In Canada is een aantal RK kerken afgebrand. Men had natuurlijk in het Vaticaan moeten beginnen.
Gisteravond zag ik de nieuwkomer hier op het pleintje aan het zonnescherm va zijn huisje prutsen. 's Middags had ik hem nog verteld, dat hij het elektrisch bediende scherm kon laten zakken via een knop op de muur van de huiskamer. Er waren op dat moment twee andere jonge mannen op bezoek. Ik ben maar even naar buiten gegaan om te assisteren. Na mezelf voorgeteld te hebben heb ik ze op de schakelaar gewezen. Ze zeiden dat ie het niet deed. Logisch, want ze waren vergeten de stekker in de wandcontactdoos te steken. Maar ook toen dat gebeurd was, weigerde het scherm dienst. Ik zei dat ik thuis het schema van de aansluiting had. Ik ging het halen en nam gelijk een schroevendraaier mee. Dat schema (een
Toen de schakelaar geopend was, hing er een los draad in. Dankzij de foto hebben we die op het goede contactpunt kunnen aansluiten. En zie : het scherm zakte naar beneden. Iedereen blij en reden om mij uit te nodigen voor een drankje. We hebben daarna uitgebreid gesproken. Het zijn allen Syrische asielzoekers, die elkaar in het AZC hebben leren kennen. Twee wonen in Dronten en de derde in Harderwijk. Ze spreken wat Nederlands (volgen een cursus) en hebben concrete plannen wat hun toekomst betreft. Ze willen allen een leuke baan hebben en vroegen mij allerlei zaken omtrent werken in Nederland. De buurman zelf blijkt automonteur te zijn. De anderen werkten voorheen in de bouw. Ze vinden jammer dat ze nog niet mogen werken. Hun diploma's moeten eerst een upgrade ondergaan via bijscholing. En ze moeten inburgeren. Pas dan mogen ze gaan werken. Net als ik vinden ook zij het een wat vreemd proces.
Mij werd ook gevraagd waarom zij gevaccineerd moeten worden. Toen ik zei dat het geen verplichting is, keken ze elkaar wat verbaasd aan. Twee waren opgelucht, de derde had al zijn eerste prik gekregen. "Omdat het moest", zei ie stomverbaasd.
Ik begreep nu ook, dat de buurman getrouwd is en een dochtertje heeft. Zijn vrouw en kind komen over drie maanden naar hier.
De woning was nogal kaal opgeleverd. Zonde, want veel van oma's huisraad is naar het grofvuil gegaan. De Syriër heeft nauwelijks serviesgoed en keukengerei, geen eettafel en stoelen en ook geen kasten. Hij heeft alleen een oude bank en salontafel en een bed in het huis. Werk aan de winkel dus.
Ik ga met onze nieuwe buurman bespreken wat hij nog nodig heeft. Er wordt hier namelijk erg veel huisraad gratis weggegeven. En dan is er nog de Kringloop. Als zijn vrouw en dochtertje komen, zou het leuk zijn hem in een gezellig ingericht huis aan te treffen.
Toen ik na een gezellige avond afscheid nam, vroeg hij mij vaker langs te komen. Dan kan hij onze taal goed leren, zei ie. Leuk toch? Voorlopig zit hij nog alleen in dat huisje.