Ziekenhuizen -2-

Toen wij in Schoonhoven woonden, werd onze tweede zoon geboren. Dat gebeurde in het St. Jozef ziekenhuis in Gouda. Ook daar een slechte ervaring met een arts tijdens de bevalling. Een chagrijnige vent die ruzie had met de verpleegkundige die hem assisteerde. Dus het was alles behalve leuk aan Sonja's bed. Ik zag die vent onze kleine zo uit het geboortekanaal trekken. Sonja hoefde nauwelijks te persen. Omdat de kleine problemen met de ademhaling had, werd hij subiet weggevoerd. Waarheen werd ons niet verteld. Ik zag de arts wel op de klok kijken en hoorde hem zeggen : "Mooi, dan ben ik op tijd thuis voor het eten." En weg was ie. Net als onze kleine. Ik ben toen de gang opgegaan om te vragen waar onze baby was. Die bleek in een couveuse te liggen. "Hij was te snel geboren", was de uitleg, "dan kan een baby problemen krijgen met de ademhaling."
Later kwam dezelfde baby als peuter weer in dat ziekenhuis in Gouda. En weer kregen wij te maken met slechte ervaringen. Het kind kreeg een keer geen eten. Ik was op de afdeling en de verpleegster die het eten uitdeelde, gaf mij zonder vragen een bordje dat bestemd was voor een meisje. Oké, dat kindje was ook donker. Dat van ons was blond. De ramen op dat zaaltje en de deur stonden open en het tochtte. De wandcontactdozen onderop de muur waren niet afgedekt. Oudere kinderen liepen in en uit en pakten speelgoed af van de kleintjes. Er was geen toezicht.
Hoewel onze peuter daar was vanwege het drinken van wat lampolie, had men ook ongevraagd zijn oortjes doorgeprikt! Dat zagen we pas toen we hem na vier dagen boos daar weggehaald hadden. Ik weigerde daarvoor een formulier te ondertekenen. Hij zat later die dag thuis in de tuin en toen we bloed uit zijn oortjes zagen stromen.
We waren ook boos, omdat we ondanks herhaalde verzoeken niet de behandelend kinderarts te spreken kregen en wij dus al die tijd niets over ons zoontje wisten. Twee keer kwamen we daar vanwege een afspraak gemaakt door de arts. Beide keren kwam de arts zonder tegenbericht niet opdagen. Thuis bleek ook dat iemand een veiligheidsspeld door zijn huid had gestoken. Later kregen we, na een klacht te hebben ingediend, een excuusbrief van dat ziekenhuis. Van mevrouw dr. Manusama.