Tom

Tom ging tegen 5 uur gistermiddag op transport. In zijn roze tas. Sonja bracht hem naar de dierenarts. Tom schreeuwde luidkeels op de achterbank. Misschien riep ie wel : "Ik wil niet terug naar Zeewolde!!" Je weet maar nooit hoe een kater een trauma verwerkt. De dierenarts heeft Tom in de bek gekeken. Tom is geen paard, maar hij is wel (weg)gegeven. De arts heeft gezien dat Toms bek blaartjes heeft en dat zijn tong wat beschadigd is. Hij wist niet wat of hoe dat gekomen is. Toen kreeg Tom een thermometer in zijn andere opening gedrukt. Tom jammerde als een gecastreerde kater. De temperatuur van Tom was oké. Misschien krijgt nog een blaartje. Van de pijnlijke penetratie aan het andere eind van zijn lijfje. De dierenarts wist wel dat Tom twee medicijnen nodig heeft. "Of hij herstelt of het wordt ernstiger met weinig hoop", zei de arts. Knap hoor, net de weerman : "Het wordt mooi weer en anders niet." Samen met de controle moest €70 gepind worden.
Onderweg naar huis ging Tom als een gek tekeer. Hij wilde uit zijn transporttas ontsnappen. Ik denk dat hij toen pas de kleur van dat mietjes ding in de gaten had. Weer thuis had Tom niet eens in de gaten dat ie terug in zijn vertrouwde omgeving was. Toen het roze ding open ging bleef ie wat benauwd zitten. Fenna ging als een gek zoeken in de gang en zelfs op zolder. Ze ruikt altijd wanneer Tom zich druk gemaakt heeft. Omdat Sonja door de gang gelopen was, dacht Fenna dat Tom in verboden gebied verbleef.
Sonja heeft Tom heel tactisch zijn medicijnen gegeven. Het eerste middel gemengd door wat weinig voer. Tom vrat het allemaal op. Daarna weer een beetje met het andere medicijn. Weer vrat Tom het op. Pas toen kreeg Tom zijn gewone hap. Met het verstrijken van de tijd knapte hij wat op. Dankzij de pijnstiller. Dus het gaat goed zo. Volgende week weer terug voor controle. Wel wat weinig tijd om € 70 te sparen. Maar ja, het gaat om Toms gezondheid.