Als ik zo over gebeurtenissen in mijn geboortedorp en de reacties daarop lees, dan is er geen sprake meer van een dorp. Het dorp is een stad geworden. Een stad met veel torenhoge gebouwen, import van bewoners (relatief veel uit Leiden) met heel andere fatsoensnormen in hun bagage. In mijn herinneringen (jaren 60-70) woonden in Leiden Leidse glibbers, aso's. Vandalisme en criminaliteit zijn aan de orde van de dag net zoals asociaal gedrag. Meldingen ervan door dorpsbewoners, leiden tot reacties als : 'jammer dan' of 'ben je zelf nooit jong geweest' en uiteraard 'zeik niet zo'. Enig teken van empathie ontbreekt en de sociale cohesie is gedaald tot nul.
Wat dat betreft ben ik blij dat ik in een dorp leef. Maar hoe lang nog? Minister Ollongren wil van Dronten een stad maken. Gelukkig reageerde de gemeente Dronten daar negatief op. Want hoe het met Dronten zal gaan, bepalen de gemeente en haar inwoners en niet de D66 Ollongren.
Wie zit er nou te wachten op een D66 stad genaamd Dronten, waar iedereen verplicht orgaandonor is, terreur steunt, in de schulden zit vanwege het milieu / klimaat en dagelijks last ondervindt van windmolens, zonnepanelen en geen boom meer overeind staat vanwege de groene biomassacentrales? Waar fatsoensnormen laag zijn en vandalisme en criminaliteit hoog? En dan heb ik het maar niet over de afgrijslijke 'afspiegeling van de samenleving' die Dronten dan zou moeten krijgen. Nee, laat Dronten aub een dorp blijven en geen Dronten66 worden. Let wel, Ollongren komt ook uit Leiden.... Ze kan niet eens op integere wijze haar werk doen.
Ander blogs en websites
▼