't Is toch wat. Via het www was er na zo'n 40 jaar een hernieuwde kennismaking met een voormalig collega. Vandaag besloot ik hem en zijn vrouw eens op te zoeken. Ze waren van de drukke Randstad verhuisd naar het landelijk Drenthe. Ik werd onthaald door de vrouw des huizes en een blaffende hond. Een hond met dezelfde trekjes als Fenna; veel geblaf maar gewoon lief.
Mijn voormalig collega Rob had een afspraak bij de kapper en die wilde ik zeker niet verstoren. Samen met zijn vrouw genoot ik van een kop koffie en spraken we honderduit over de periode tussen toen (1982) en vandaag. Toen Rob weer terugkeerde waren we nog steeds in gesprek. Het was gewoon heel erg gezellig. Hij heeft net als ik in de IT detachering gewerkt en dat bleek weer een zeer kleine wereld te zijn. Het bezoek duurde aanzienlijk langer dan ik gedacht had. Er viel zoveel te bespreken. Maar ook te zien, want Rob doet in klassieke motorfietsen. Zijn voorkeur gaat uit naar Yamaha's uit de jaren 70. Hij koopt ze zelf in en knapt ze op voor verkoop. Tja, dan is ie bij mij aan het goede adres. Al met al werd het een zeer bijzondere dag. Een volgende ontmoeting zal niet nog eens 40 jaar gaan duren. Dat is zeker. Ik zag namelijk twee gitaren in de huiskamer staan...
