Verborgen verleden

Soms zie ik daar een aflevering van. Erg interessant om een zoektocht van iemand, bekende Nederlanders, te volgen. Vaak met verrassende uitkomsten. Zo zag ik laatst Danny de Munck op zoek gaan naar zijn voorouders. Hij ging met hulp tot in 1700 terug in de tijd. Uiteindelijk kwam hij ook in een meer recent verleden terecht. Hij vernam toen wat zijn overgrootvader van zijn oma's kant heeft moeten doorstaan en ondergaan tijdens zijn gevangenschap in het Nazi Duitsland. Hij was een communist en was als politiek gevangene in Dachau vastgezet. Danny vertelde dat hij nooit een goede band met zijn oma heeft gehad. Ze was nogal gesloten. Maar nu weet hij waarom dat was. Vanwege de lijdensweg die zij heeft moeten afleggen in het verleden. Danny begrijpt zijn oma nu veel beter.
Zelf heb ik ook vanwege mijn graafwerk in het verleden veel meer begrip gekregen voor mijn ouders en grootouders en hun doen en laten. Je wordt gevormd door datgene wat je geleerd en/of meegemaakt hebt. Iemand schreef daarover het volgende :

"Karakter wordt namelijk ook gevormd zolang je leeft. Het is jouw persoonlijkheid, jouw identiteit, de manier waarop jij je gedraagt in het leven. Karakter is datgene dat stabiel is in je gedrag, zoals iemand gewoonlijk is en wat iemand onderscheidt van anderen. De persoonlijkheid of het karakter, is niet alleen biologisch bepaald maar ook sociaal. Karakter is een geheel van aanleg (erfelijkheid, constitutie)en verworvenheden (omgeving, opvoeding) dat zich ontwikkelt en steeds verandert onder invloed van het biologische rijpingsproces dat iedereen meemaakt (puberteit, volwassenheid, menopauze enz) en van de persoonlijke ervaringen die je meemaakt en ondergaat.
Zo kan iemand die 'van karakter' weinig zelfvertrouwen heeft (vooral bepaald door de opvoeding/omgeving) door 'hard eraan te werken' middels scholing/therapie een ander karakter krijgen, waarin diegene zelfbewust wordt en daardoor ook meer zelfvertrouwen krijg. Het oorspronkelijke karakter kan dan zelfs helemaal verdwijnen.
Ik was vroeger bijv. als kind erg verlegen, té zacht en daardoor gevoelig en kwetsbaar. De tijd en de maatschappij hebben mij veranderd in een persoon, die meer weerbaar is geworden. Ben zelfbewust en mede door mijn werk en ervaringen ben ik gesterkt in het feit, dat ik er mag wezen en ook serieus genomen wordt. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik ooit verlegen geweest ben. Tóch blijf ik diep van binnen mijn gevoeligheid houden en kan bij mooie muziek gewoon mijn tranen laten lopen, omdat dat me altijd iets doet. Dit zijn zo van die karaktertrekken die mijns inziens nooit veranderen. Er zijn altijd elementen in je ware inborst die je namelijk niet kunt veranderen volgens mij."

Ik vind deze uitleg heel herkenbaar. Vandaar dat ik hem gekopieerd heb en hem hier ventileer. Even in het verleden kijken om mensen beter te kunnen begrijpen.