Nog maar even over een poepende hond. We hebben een tijdje iemand gezien in een scootmobiel met een rottweiler eraan vastgeknoopt. Meneer reed in een fors tempo over de stoep en het arme beest er achteraan. Als de hond moest poepen of plassen deed ie dat al rennend. Meneer had geen zin om even te stoppen. We vonden het vooral sneu voor de hond, die was zichtbaar op leeftijd. Tja, en dan die keutels op de stoep.
Ik heb die meneer een keer gesproken, maar de situatie rond zijn hond was niet bespreekbaar. Een paar maanden later kwam ik de man weer tegen. Zonder hond. Hij vertelde dat de hond was overleden. Mijn eerste gedachte was : "Gelukkig." Meneer wilde geen andere hond nemen. Weer dacht ik : "Gelukkig."