Eenrichtingverkeer

 "Zeg Willem, we zitten nu al een jaar in de Corona en mijn dochter heeft mij nooit gevraagd hoe het met mij en mijn gezondheid is. Wat vind jij nou daarvan?" Ze kijkt me wat verontwaardigd aan. Inwendig moet ik stiekem lachen. Dan antwoord ik haar : "Even voor de duidelijkheid, je hebt het over een andere generatie. Die generatie is erg met zichzelf bezig en zal alleen bij de ouders aankloppen wanneer ze iets van hen nodig hebben."
Even is het stil, dan roept ze wat verontwaardigd, terwijl ze met haar vinger naar mij wijst : "Precies! Als ze niets nodig heeft hoor ik ook helemaal niets. En anders belt of sms't ze mij met de standaardvraag 'Hoe is het?' gevolgd door wat ze feitelijk wil." Ze zucht. Ik troost haar met de woorden : "Ach je moet maar zo denken : ze heeft jou in elk geval een jaar lang niet nodig gehad. Ze wordt wat zelfstandig."