Gistermiddag heeft Sonja de kerstboom tevoorschijn gehaald. En, zoals gewoonlijk, prachtig opgetuigd. Voor het raam is nu ook wat verlichting aangebracht. Ach, we doen toch niets aan Sinterklaas. We hebben daarom weinig gemerkt van de zogenaamde pakjesavond. Dat krijg je wanneer de kinderen zijn uitgevlogen en de corona heerst. Gek dat ik toch op dat gebonk op de deur zat te wachten : Aufmachen, Nikolas! Het was wel zo dat we opeens wat lawaai bij de voordeur hoorden. Maar dat bleek Tom te zijn, die via zijn eigen
deurtje haastig terugkeerde van zijn nachtelijke escapades. Heeft ie soms een Zwarte Piet gezien?
Vanmorgen kwam een aantal buurtbewoonsters op de koffie. Of beter : ze kwamen kerstballen knopen ter voorbereiding van het optuigen van de kerstboom, die we van de gemeente toegezegd hebben gekregen. Elk jaar worden de ballen van nieuwe touwtjes voorzien. Ze worden dusdanig geknoopt dat ze niet alleen gemakkelijk en stevig op te hangen zijn, maar ook weer verwijderd kunnen worden. Het laatste is een kwestie van knippen met een schaar.
Terwijl de dames zo bezig waren, heb ik op de zolderkamer de tv weer opgehangen. Die was in eerste instantie meegegaan naar Utrecht, maar daar hebben de jongelui een aanzienlijk grotere gekocht. Dus hebben we deze afgelopen donderdag weer meegenomen naar Dronten. Voor ons is ie groot genoeg. Groot genoeg om in de weg te staan als ie niet op z'n plek tegen het dakbeschot hangt. Het was geen enorme klus, want ik kon de bestaande bevestigingsgaten gebruiken. Ik had ze al met plamuur dichtgestreken, maar dat spul vormde geen probleem tijdens de montage van de beugels. Er zat een kortere hmdi kabel bij. Die kon dus niet door de kabelgoot tegen de gording. Dus ga ik op zoek naar een langere. Zeker weten doe ik het nog niet, maar volgens mij zijn we de afstandsbediening vergeten. Geeft niet, want kleinzoon Luuk moet slapen en geen tv kijken.
