Een kind moet kiezen

Gisteren keken we naar een aflevering van Klassen. Het is schrijnend te zien hoe het onderwijssysteem faalt. En hoe nadrukkelijk het milieu, de thuissituaties, waarin de kinderen leven van invloed is. Laag geschoolde ouders, die het nut van onderwijs niet inzien en hun kinderen daarin niet stimuleren en motiveren. Hoog geschoolde ouders die hun kids pushen. Zonder te beseffen wat het kind eigenlijk zelf wil en vooral kan.

Op een gegeven moment moesten de kinderen een keuze maken voor een voortgezette opleiding. Toen ik die kids zo bezig zag dacht ik : "Op die leeftijd dacht ik enkel aan buitenspelen en niet aan mijn toekomst als volwassenen." Ik realiseerde me opeens dat ook zij vrij snel in het eerder door mij genoemde maatschappelijke harnas gepropt worden : leren en werken. Ik hoorde ook kinderen van zo'n 11 - 12 jaar praten over hun opleiding en toekomst alsof het kind zijn voor hen al een gepasseerd station is, alsof ze al 20 jaar zijn. En dan de ouders die daarin meegaan of het kind ook pushen. Zodat het straks met een flinke studieschuld aan het werk kan. O, wat erg!
Tja, en dan het bekende gebrek aan discipline. Wat een bende zeg, vergeleken met mijn schoolperiode. Docenten die nauwelijks de regie van het lesgeven in handen hebben. Veroorzaakt door de hedendaagse opvoeding. Een hele zwerm mensen en (ambtelijke) procedures en administraties rond onhandelbare kinderen. Met als rendement : weinig tot niets.