2020, wat een jaar!

Een goed begin is het halve werk. Helaas kende 2020 een valse start. Door allerlei miskleunen heeft deze regering in negatieve zin naam gemaakt. Ondanks alle halfbakken en vaak strijdige maatregelen, bangmakerij en halve waarheden heeft men het coronavirus niet kunnen stoppen. Logisch, want op een lek schip is het slecht hozen met een vergiet en verkeerde instructies van een bange kapitein.

Gelukkig zijn we wel op stap geweest met de bus. We hebben weer heerlijk gefietst en van de zon genoten. Eerst naar Duitsland en daarna in eigen land. Hoewel in Duitsland al in de zomer een mondkapjesplicht was, heeft ook daar het virus zich verspreid. Alsof mondkapjes nauwelijks enig effect hebben gehad.
Het was erg fijn dit jaar te horen hebben gekregen, dat het met bepaalde mensen stukken beter gaat. Ze kwamen zelfs op bezoek, om hun dankbaarheid voor onze hulp uit te spreken. Ons motto voor mensen met een beperking : de wereld is zoals die is; pas je aan en geniet. En vermijd negativiteit.
Een diepte punt vond ik zelf de manier waarop oma hier 'verwijderd' is door haar eigen dochters. Van de een op de andere dag een vrij leven naar een gesloten afdeling. Voor ons was in de voorgaande jaren al sprake van geestelijke mishandeling. Ik vond dat net zo erg als de besmetting van Sonja door de huisarts.
Zelf ben ik blij dit te mogen schrijven. Dat ik weer een jaar heb mogen meemaken op deze alsmaar gekker wordende wereld. Fijne en veilige jaarwisseling!