Zelfkastijding

Er wordt veel geklaagd over de veranderingen in onze maatschappij. Als ik zo terugkijk zijn er voor mij twee duidelijke oorzaken : de ongebreidelde immigratie en de Jan Salie geest. Sinds de opkomst van de Love and Peace (jaren 60) is men flink aan het doorslaan. Fatsoensregels zijn daarom fors gekrompen. De emancipatie heeft ook z'n steentje bijgedragen; er wordt veel minder aandacht besteed aan opvoeding. Ouders gaan / moeten beiden werken.
De komst van immigranten heeft geleid tot veel spanningen en een toename in criminaliteit, discriminatie (ook tegen blanken, homo's en Joden). We stonden bekend als een tolerant volkje, maar dat is geweest. Hoewel, we tolereren wel meer. Maar vaak de foute dingen. Of wel : handhaving is er nauwelijks tenzij het een 'gemakkelijk slachtoffer' betreft. Iemand die zich normaal gesproken aan de regels houdt, maar een keer een fout maakt is dan de klos. Men durft nauwelijks op te treden tegen maatschappelijk risicovolle activiteiten en laat vreemden onze cultuur afbreken. We moeten opletten wat we zeggen. En toch, toch is het allemaal onze eigen schuld. We hebben veel ellende over onszelf afgeroepen.
Vandaag wordt er weer gevoetbald door Oranje. Ik ben het Wilhelmus steeds meer een juiste afspiegeling van onze algemene houding gaan vinden : energieloos slap en volgzaam. Net als ons voetbal. Zoals eerder gezegd : als ik het Russisch volkslied hoor, dan voel ik me opeens Rus. De melodie en de tekst passen beter bij mij. Er straalt daadkracht, trots en standvastigheid van uit. En ik ben niet de enige, die het Russisch volkslied zo ervaart.