Ander blogs en websites

dinsdag 20 oktober 2020

Van grof naar fijn

Toen ik gisteren op de fiets was gestapt, werd ik na nog geen 100 meter al geconfronteerd met een vreemde snuiter. Hij kwam in zijn auto mij tegemoet en stuurde plots naar links mij tegemoet. Hij reed weliswaar niet snel, maar ik moest toch in de remmen. Hij stopte ook en reed de auto toen achteruit een parkeervak in. Of wel : meneer ging gewoon zijn gang en ik moest dus op hem wachten. Het parkeervak bevindt zich tegenover een rijtje huizen, waar in de directe omgeving vaak zwerfvuil ligt. De tuintjes zien er ook niet uit. Het schijnt allemaal bij dat soort mensen te horen.
Vanmorgen was ik weer op de fiets gestapt. Dit keer geen idioten op de weg. Omdat ik de route naar de loods op mijn duimpje ken, heb ik dit keer op het zwerfvuil gelet. Over een afstand van zo'n 6 km, telde ik 9 mondmaskers, 4 verpakkingen (blik en flesjes) en erg veel klein zwerfvuil in de vorm van papiertjes. De scholen zijn weer begonnen.
In de loods had ik gisteren een oude cv ketel gedemonteerd. Ik wilde vandaag van de kleinere delen het metaal scheiden. Maar vanmorgen lag er weer een ketel te wachten. Ik besloot die maar ook eerst te demonteren in onderdelen. Slopen is anders dan demonteren. Bij slopen gaat veel kapot. Bij juist demonteren niet. Behalve vanmorgen.
Van zo'n ketel verwijder ik eerst de bedrading. De meeste is met stekkertjes bevestigd. Hier en daar een aarding met een boutje en moertje. Of een plaatschroef. Daarna de onderdelen zoals de warmtewisselaar, de gasregelaar, de waterpomp, het bedieningspaneel, een ventilator, de rookgasafvoer enz. Vaak gaat dit gepaard met het
losmaken van leidingen. Het lossen van de waterpomp lukte niet. Ik zag veel roest bij de koppelingen. Zelfs met de grote pijptang kreeg ik ze niet los. Ik heb beide moeren dit keer met een slijpschijf gespleten. De helften tikte ik met een hamer er gemakkelijk vanaf. Toen was de hoeveelheid roest goed zichtbaar.
Na zo'n drie kwartier sleutelen was de behuizing leeg. De aluminium warmtewisselaar bleef als grootste onderdeel over.
Ik heb de kleinere onderdelen in een grote bak gedaan, bij die van gisteren. De inhoud van die bak vormt he thuiswerk voor morgen. De volgende stap is dan het scheiden van de metalen van datgene wat in de bak ligt. Dat doe ik aan de werkbank, waar ik ook gebruik kan maken van de bankschroef.
Als ik dit werk tegen een uurtarief zou moeten doen, dan kost het meer dan dat het opbrengt. Voor mij is het een vrijetijdsbesteding, een hobby. Het houdt me van de straat. Je weet wel, hangouderen.