Kijk eens naar het bedrijfsleven!

 Een aantal keren heb ik gewerkt bij overheidsinstanties. Alle keren viel mij de ondeskundigheid op. Op allerlei gebied. Als externen schetsten wij (bedrijfskundig adviseurs) de werkwijze als 'de ene aap heeft de ander een trucje geleerd'. Dat was omdat men niet kon uitleggen waarom bepaalde handelingen werden uitgevoerd. Afgezien daarvan schrok ik telkens weer van de manier waarop men met het (belasting)geld omging. Dat was vaak zo verkwistend. Ik bedoel daarmee meer uitgeven dan nodig was. En dan was er het gemak waarmee tarieven verhoogd werden. Die geluiden klonken al zodra men het vermoeden kreeg dat (in dit geval) een project zou mislukken. Wat een gemakzucht. Bah! De hoge kosten werden o.a. ook veroorzaakt door zelf het bekende wiel uit te vinden. Ze gingen niet bij elkaar grutten voor oplossingen. Raar, want overheidsinstanties zijn immers geen concurrenten van elkaar. Verstrekte subsidiegelden werden nauwelijks gecontroleerd op de besteding ervan.
Vaak kan ik al aan de buitenkant van organisaties aflezen hoe het met het kostenniveau staat. Als gebruiker / onderdeel van een systeem zie, hoor en lees ik veel meer. Overheidspersoneel zou verplicht stage moeten lopen in het bedrijfsleven. Dat zou, indien opgedane kennis en ervaring juist toegepast zouden worden, veel belastinggeld besparen. En men zou het zogenaamde pottensysteem over boord moeten gooien.