Deze vraag heb ik mezelf vaker gesteld. Al toen ik nog zeer jong was en hoorde over déjá vu's en ze ervoeren, reizen in de tijd, toegangspoorten enz. Kan het zo zijn, dat wij in het verleden leven, in de tijd achterlopen?
Nu ik ouder ben houd ik me niet zo bezig met de toekomst. Er zijn mensen, jongeren, die dat als een soort minpunt beschouwen. Tegen hen zeg ik : "Wijsheid komt met de jaren, dus geniet ik nu volop van het heden." Ik hoef me niet druk te maken over mijn toekomst.
Vandaag ben ik home alone. En dus weer mooi de tijd en de gelegenheid om wat aan ons huisje te doen. Is het her dan zo'n rommeltje? Welnee. Maar dat komt omdat we de boel geregeld bijhouden. We sparen het liever niet op tot de Voorjaarsschoonmaak. Poetsen vind ik leuk om te doen. Gisteren heb ik het gasfornuis weer gedaan. Er kwamen bruine en zwarte vlekken op de branders. Dus heb ik het staalwol maar weer eens er overheen gehaald. Ik doe dan gelijk de rvs gootsteen (of is het nu gootijzer?). Alles die twee weer zo blinken, dan ben ik nog meer tevreden dan ik al was.