Op een terrasje

Gisteravond nodigde Mike ons uit om ergens iets te gaan drinken. Op een terrasje, voegde hij eraan toe. Dat laatste was nodig om mij over de streep te trekken. Op basis van eerder informatie stelde ik voor naar Lands End te gaan, een restaurant aan het Ketelmeer. Dat is hier in de buurt. Eenmaal buiten de bebouwde kom is het recht toe recht aan rijden door de polder richting het water. Ik had begrepen dat je daar op het terras aan het water zit, met een fraai uitzicht.

Bij het restaurant aangekomen, gaven we gevolg aan de aangegeven corona-procedures bij de ingang. Die begonnen met het reinigen van de handen en het volgen van de pijlen op de vloer. Op het terras was het (gelukkig voor mij) rustig. En inderdaad, het uitzicht over het Ketelmeer was fraai, met voorbijkomende schepen, watervogels en op de achtergrond gehuld in een oranje-zwarte horizon de Ketelbrug. We hebben daar even genoten van een paar drankjes en de rust. Ik weet zeker dat we daar een keer terug zullen keren. Op de fiets.