O gut, een code

lekker ouderwets

Als ik een keer besluit een mobiele telefoon mee te nemen, is het wel zo handig om vooraf even de toegangscode te noteren. Gisteren had ik hem zowaar bij me. Toen ik Sonja even wilde bellen om haar te vragen of ik wat later thuis kon komen (vanwege Fenna uitlaten), vroeg die domme smartphone mij om de code! Wat nou code? Hallo, ik ben het, de eigenaar! Stom ding.
Gelukkig was er nog een andere telefoon. Eentje die ik gewend ben. Een aan een draadje. Nee, niet met een draaischijf, maar wel met een hoorn en druktoetsen. Wanneer je met zo'n draaischijf verkeerd gedraaid had, moest je zeggen : "Sorry, ik heb mijn vinger in het verkeerde gaatje gestoken." Maar goed, dat was toen. Zo'n ouderwets toestel stelt geen gekke vragen. En ook geen gezeur over een te weinig tegoed. Gewoon de hoorn van de haak, het nummer kiezen en dan praten als er opgenomen wordt. Of mopperen als dat niet het geval is. Haha!