Vanmiddag ben ik even een supermarkt binnengelopen. Vooraf heb ik mijn latex handschoentjes aan gedaan. Met een gereinigde kar betrad ik de winkel. Ik kwam niet ver, want er stonden twee dames bij de klapdeurtjes te kwekken. Erg gezellig, maar ik wil winkelen. Na een 'pardon!' van mijn kant zegt een van hen : "Oei, we staan lekker in de weg". Toch fijn dat een van hen wakker is geworden. Toen ik met de boodschappen naar de kassa terug wilde, werd het gangpad geblokkeerd door 2 eveneens kwekkende medewerksters. Toen ik geduldig wachtte ( ze hadden het over een tv programma), keek een van hen mij wat vragend aan. Alsof ik daar stond om hen wat te vragen. Nee dames, ik wil naar de kassa. "O sorry!", klonk het, "We staan nogal in de weg hè" Ik denk : "Nee hoor, dat lijkt maar zo. Tutties!." Ja zeg, kom op. Je bent personeel, dan let je toch even op de klanten en wat minder op elkaar? Of is dat ook al ouderwets? Dus ik richting de kassa. Wat denk je? Er is één kassa open en de mevrouw voor mij is iets vergeten(!), zegt de medewerkster. Ik moet met mijn kar achteruit en achter de streep gaan staan. Voor joker, want er staat niemand voor mij. Iets vergeten? Ze bleef nogal lang weg. De kassamedewerkster werd er nerveus van. Ze had alle producten al aangeslagen. Ik knipoogde maar naar haar. Als geruststelling. Of was het een zenuwtrekje? De vrouw kwam terug met een.... sixpack bier! Kijk, dat heb ik dan weer. Als ze nou met een pak fabrieksnasi was gekomen, oké. Maar bier....! Na het afrekenen wilde ze ook nog een gesprekje aangaan met de medewerkster. Ja, dag hoor. Ik heb genoeg gewacht. Ga jij nou maar je bier drinken. Allemaal gedachtes van mij, hoor. In werkelijkheid duwde ik mijn kar tegen die van haar. Ze begreep het signaal en verliet de winkel. Goed, het is vandaag dus niet mijn winkeldag.
Je begrijpt dat ik blij was toen ik weer buiten stond. Ik heb weinig op met winkelen. Maar ja, ik ben geen vrouw. Ik ben toch wat benieuwd wat die beide medewerksters en die mevrouw thuis over mij te vertellen hebben. Vast iets over 'weer zo'n man die gericht boodschappen ging doen.'