Gisteravond keek ik eindelijk weer eens naar het voetbal van de Bundesliga. De wedstrijden werden zonder publiek gespeeld. De trainers en reservespelers moesten met mondkapje op 1,5 meter afstand van elkaar blijven. Dit in tegenstelling tot wat er in het veld gebeurde. Daar was sprake van gewoon voetbal, compleet met het bekende duw- en trekwerk en lijf tegen lijf duels. Uiteraard had niemand een masker en handschoentjes aan z'n lijf. Het werd nog vreemder, want toen er gescoord werd liepen ze allemaal naar elkaar toe en gaven ellebogen. Sommigen vergaten de regels en gaven elkaar een hug. De scheids trad daar niet tegen op. Al met al vond ik het geheel een zeer onzinnig beeld schetsen van de manier waarop men met de bestrijding bezig is. Bijna lachwekkend. Wat hebben die maatregelen nou voor zin?
In de staat Washington is het nog gekker. Daar worden inwoners gedwongen thuis te blijven. Zelfs winkelen mag niet meer. Mensen worden thuis gebeld en krijgen controlerende vragen gesteld. De lokale overheden willen weten, wie er op dat moment in huis zijn en hoe het met het naleven van de regels gesteld is. Als vragen niet beantwoord worden of een antwoord een overtreding inhoudt, komt men op bezoek.
Tot slot : waarom niet omgedraaid? De zorg een forse financiële injectie geven en voor de KLM klappen. Dan vallen de klappen tenminste in de juiste hoek.
In de staat Washington is het nog gekker. Daar worden inwoners gedwongen thuis te blijven. Zelfs winkelen mag niet meer. Mensen worden thuis gebeld en krijgen controlerende vragen gesteld. De lokale overheden willen weten, wie er op dat moment in huis zijn en hoe het met het naleven van de regels gesteld is. Als vragen niet beantwoord worden of een antwoord een overtreding inhoudt, komt men op bezoek.