Ach ja, dat deed ik toen ik nog jong was en onder haar regime stond. Maar naarmate de jaren verstreken werd het vragen alsmaar minder. Ik ging steeds vaker mijn eigen leven leiden. Het vragen werd minder en veranderde in mededelingen als : "Ik ben pas na het eten weer thuis." Totdat ik zover was om uit te vliegen. Eenmaal uit huis werd mijn zelfstandigheid nog meer gevoed.
Ik schrijf over eind jaren 60 begin jaren 70, toen er grote maatschappelijke veranderingen plaatsvonden en de jeugd sneller volwassen werd. Ik werd ook zo opgevoed; klaargestoomd om op eigen benen te gaan staan, klaar voor de maatschappij. In die tijd was ik wel geschikt om te doden (dienstplicht), maar mijn stem uitbrengen mocht nog niet. Dat mocht pas een paar jaar later.
Door al die ontwikkelingen verwacht ik dat jongens en meisjes tegenwoordig al vroeger volwassen zijn. Maar dat is niet altijd zo. Zelfs al zijn ze de 18 jaar gepasseerd, moeten zij nog steeds voor allerlei zaken toestemming vragen. Vooral aan moeder. Dat is toch helemaal uit de tijd? Dat vonden wij 40 jaar geleden ook al :