Lekker koken

Nee, niet van woede. Daar heb ik geen last van. Lekker koken op de zondag. Het leukste vind ik wanneer ik spontaan iets bedenk. Dit keer heb ik de inhoud van zowel de koel- als de vrieskast eerst gecontroleerd. Ik vind het een doodzonde eten weg te gooien. Van de vrijdag-patatdag was een tweetal frikandellen over. Mijn moeder zou vragen : "Hebben die soms gezondigd?"  Er was ook nog een beker met fijn gesneden ui, ook van de patatdag net als een kommetje sperzieboontjes en een bakje kippenpoten. Het was de bedoeling die poten bij de patat te serveren, maar omdat niet iedereen kwam, ben ik overgegaan op de frikandellen. Gemak dient ook de Indo-mens.
Omdat mijn grijze massa niet zo goed meer werkt, heb ik de restjes op het aanrecht uitgestald. Met die aanblik ben ik in de bak met boemboes (kant en klare mix) gaan graaien. Daar vond ik een (Javaanse) mix voor de boontjes, een mix semoor djawa voor de kip en een mix voor nasi goreng. De laatste maken we ook vaak zonder gebruik te maken van een kant en klare boemboe. De mixen heb ik elk bij het bijbehorende etensrestant gezet. Zo maak ik het voor mezelf dan helder welke gerechten of voorbereidingen ik wil gaan doen. Inderdaad : structuur aanbrengen en planmatig aanpakken.
Thuis koken vind ik het fijnst. Lekker in eigen omgeving. Op de patatdagen heb ik alles al klaar, voordat het bezoek komt. Als het bezoek er is, dan hoef ik enkel de patat nog een keer in de frituurvet laten zakken en de rest uit de oven te halen, waar het warm gehouden wordt. Met bezoek erbij kook ik niet prettig. Te druk voor mij. Ik heb het weleens

gedaan en toen vond ik koken een straf. De afzuigkap draait op volle toeren, vanwege de luchtjes. Die mogen de mensen buiten ruiken.
Het gebruik van de mixen is wat saai en neigt naar typisch Nederlands koken; snel en gemakkelijk. Haha. Toch is zo'n mix voor mij niet echt af. Dus begin ik vaak met het snijden van een ui. De uisnippers in de beker waren niet genoeg, vandaar. De uisnippers heb ik gebruikt om de Javaanse boontjes (niet van Java maar van de Jumbo) te maken. Het is geen sambal goreng boontjes hoor. Eerder een mix die Nederlanders blijkbaar lekker vinden. Daar ga ik weer. Ik praat vaak alsof ik geen Nederlander ben, terwijl ik hier wel geboren en getogen ben. Wat vreemd misschien, maar voor mij gewoon. Ik ben echt anders. Indisch dus.
De uitjes heb ik wat aangebakken en daarna de mix, wat water en de sperzieboontjes toegevoegd. Klaar.
Daarna heb ik in een andere pan eerst weer wat ui gefruit, vervolgens de kippenpoten wat gebraden en toen weer de bijbehorende mix (semoor djawa) met water toegevoegd. Vervolgens de inhoud op een klein vuur laten koken.
Tja, en toen de nasi goreng. Dit keer eerst wat spekreepjes (ik snij ze nog kleiner) uitbakken. Weer wat gesneden ui erbij samen met 2 tenen fijn gesneden knoflook, een lepeltje trassiepoeder en twee fijn gewreven (oelek) pepertjes. Ik heb de (gefrituurde) frikandellen in de lengte in vieren gesneden. Daarna dwars in kleine stukjes en toen hoppa in de pan. Vervolgens ging de boemboe erbij en een handje gesneden paprika. In de vriezer ligt een zak vol in stukjes gesneden paprika. Klaar voor gebruik. Ik doe altijd toch wat water erbij, om de mix goed te kunnen mengen met de rest in de wadjan. Ja, voor mij is het een wadjan en geen wok. Ik ben geen Chinees. Een eventueel te veel aan vocht laat ik verdampen tijdens het koken. Ik wil geen natte nasi goreng of Indische rijstepap? Brrr! Vanavond is het een kwestie van de rijst koken en de nasi goreng afmaken, terwijl de rest opgewarmd wordt. Dus lekker gemakkelijk op de zondag. En voor de maandag, want er is genoeg. Morgen smaakt het namelijk nog lekkerder.