Op de bromscoot

Vanmorgen ben ik maar weer eens op de scooter gestapt om naar de loods te karren. Ik wachtte wel even een droge periode af want de ouwe had geen zin om zeiknat te worden. De tweewieler staat al zeer lang stil, dus ik was benieuwd naar het starten. Nadat ik hem uit z'n pyjama had gehesen heb ik niets anders gedaan, dan het remhendel ingeknepen, en de sleutel in het contact omgedraaid en op de startknop gedrukt. Het blokje draaide een paar keer en startte! Onderweg genoot ik weer na lange tijd van een koude snuit, al viel de snelheid wat tegen. Maar ach, het was weer dat gevoel hè?
In de loods heb ik al het geschieden metaal gesorteerd en alvast klaargezet voor transport. Tijdens dat werk controleerde ik nogmaals of ik soms wat over het hoofd gezien had (klinkt weer anders dan vergeten). Dat was dus zo. Niet veel, maar wel wat lastig werk. Lastig omdat dit keer buizen en koppelingen geschilderd waren. Zodoende is het lastiger om los gedraaide koppelingen van de buizen te scheiden.

bijna tot het gaatje

In andere situaties heb ik de slijptol moeten inzetten, om te voorkomen dat ik onhandig materiaal in de bankschroef zou moeten klemmen. Wat de slijptol betreft, de schijfjes gebruik ik tot (bijna) het gaatje. Soms verwijder ik de beschermkap om het restant van de schijf ook nog te kunnen gebruiken. Op een veilige manier hoor. Ons bent zunig! Zowel op mijn eigen lijf als met het materiaal. De hele mikmak ligt nu klaar om door de baas weggebracht te worden. Als ie tijd en zin heeft.