In Leiden was iemand die de kozijnen en de dakgoot van zijn huis een oranje kleur had gegeven. Die fleurige tint moest verwijderd worden van de 'Welstandscommissie'. Een soortgelijke actie vond plaats in Lelystad Haven, waar een bekend darter ook het houtwerk een wat fleuriger kleurtje had laten geven. Nee, alles moest weer grijs en grauw zijn. Het is natuurlijk het bekende Nederlandse vingertje, het hoofd boven het maaiveld en de politieagent-mentaliteit, die daarin een rol spelen.
Uiteraard wordt vaak actie ondernomen op basis van klachten van jaloerse anderen. Zo stelde een buurtbewoner dat de groen/crème kleur van onze nieuwe kunststof kozijnen geen gezicht was. Hij wist als nieuwkomer niet, dat de woningen ooit in die kleurstelling opgeleverd waren. Ergo : gezeur.
Nee, dan liever de kleuren zoals we die op Curaçao zagen. Vrolijk, fleurig, zonnig, besmettelijk (ga ik ook doen!) noem alle positieve effecten maar op. Ook de Nederlandse toeristen zijn er weg van. Totdat ze weer terug zijn in eigen land. Naar de grijze grauwheid. Dan is zo'n fleurig beeld opeens ongewenst.