Deze boomer gaat zich weer even een tiener voelen. Dus muziek uit de jaren 60. Ja, deze boomer-muziek veegt alle schreeuwerige en ratelende herrie van later tot nu van tafel. Niet alleen wat muziek betreft, ook op ander gebied geniet ik van mijn boomer-status. Zoals bij een kassa, wanneer ik vraag : "Zal ik er 20 cent bij doen?" Dan breekt daar de paniek uit. Haha! Of wanneer ik iemand gevraagd heb : "Als je naar Veendam wilt gaan, welke windstreek volg je dan?" Als eerste reactie hoorde ik dus : "Wat is een windstreek?" dan "Waar ligt Veendam?" gevolgd door een twijfelende vraag (boomers geven een antwoord) : "Naar het eh... westen..?" Over het milieu hoef ik niet te beginnen, want boomers deden toen al aan recycling en aan weggooien deden ze nauwelijks. Met het huisvuil in het dorp werden sloten gedicht, want zo veel en smerig was ons restafval niet.
Ik heb decennia de rookgassen van steenkolen gesnoven en ben er niet slechter van geworden. Wij boomers hebben nog gewoon contact met andere mensen, waarbij we elkaar aankijken en zo. We spreken nog met twee woorden. Ons werd niets gevraagd, maar opgedragen. Dus wisten wij van aanpakken en hebben zodoende een pensioen weten op te bouwen. Onze sociale vaardigheden zijn van hoog niveau, want wij stammen uit een tijd, waarin saamhorigheid hoog in het vaandel stond. Er was geen plaats voor ikke, ikke en/of dat wil ik niet. Ach ja, er zat toen nog heel veel muziek in onze maatschappij. Niet zomaar muziek, maar de enige echte pop muziek. Zonder tatoeages, neusringen, geverfde haren, sixpacks, half naakte lijven, geschreeuw en gebleekte tanden. Immers : het ging om de tekst, een mooie zangstem en de muziek, boomer-muziek.